Hej.
Dziś przedstawiam kolejną relację z podróży i dlatego zabieram Was na miejsce pierwszej słynnej polskiej bitwy wczesnego
średniowiecza czyli Bitwy pod Cedynią.
Zarys
historyczny.
Miejsce
bitwy.
Informacja
o samej bitwie zachował sie w Kronice Thietmara z lat 1012-1018. Brak jest 100%
pewności co do miejsca samej bitwy. Jedynie co jest pewne to, że w Kronice
Thietmara widnieje nazwa miejscowości podana transkrypcji łacińskiej jako
"Cidini". Wielu historyków jako miejsce bitwy wskazuje lewy brzeg
Odry i wskazuje je jako miejscowości Zehdenick lub Zeuthen nawet sam ksiądz
Adam Naruszewicz w swojej publikacji z XVIII wieku pt."Historia narodu
polskiego" określił Cidini jako
obecny Szczecin. Ale jednak większość obecnych badaczy uważa że bitwa rozegrała
się pod Cedynią.
Konflikt.
Koło Cedyni
na Odrze znajdował się bród, przez który przebiegał szlak handlowy łączący obie
strony doliny Odry. W związku z tym że przebiegał tędy szlak handlowy powstało
tutaj osadnictwo. Od IX wieku. w Cedyni istniał gród graniczny plemion słowiańskich
Lickavików. Po opanowaniu tych ziem przez Mieszka I, gród ten około 967 r.
został zamieniony w graniczną warownię.
W 972 r.
margrabia Marchii Łużyckiej Hodona wyruszył z Magdeburga i przeszedłszy przez
tereny słowiańskich plemion Wieletów i Obdorzyców, które przyjęły postawę
neutralną wtargnął na ziemie
Polan. Tu nasuwa się pytanie co było przyczyną najazdu Hodona na ziemie Mieszka
I. Jedna z teorii mówi, że margrabia chciał powstrzymać rozrost ówczesnego
państwa Mieszka I. Z kolei istnieje również inna teoria mówiąca, że Hodon
chciał ochraniać swoją strefę wpływów jakim było państwo Wolinian nawet
przypuszcza się, że sami Wolinianie prosili o pomoc margrabiego łużyckiego.
Koncentracja wojsk przed bitwą.
Jeśli chodzi o samą bitwę ja Wam niczego nowego nie przedstawię, jedynie historyczne domysły
czy teorie. Jedna tego
rodzaju teoria mówi, że siły polskie i niemieckie były wyrównane i nie
przekraczały paru tysięcy z tym, że margrabia Hodon miał więcej ciężko zbrojnej
konnicy ale nie więcej niż 1000 - 1300 konnych wojowników.
Siła zbrojna Hodona
składała się z wojska zebrana w z własnej marchii i oddziałów Zygryda von
Walbeck. W skład wojsk margrabiego wchodziło 3000 pieszych którzy stanowili
oddziały słowiańskie.
Siłą Mieszka
I byli łucznicy oraz ruchliwa piechota która była dobrze przygotowana do walk w
nierównym terenie.
Mieszko I
podzielił swoje wojska na trzy części. Zadaniem większej kolumny jazdy, którą sam
dowodził była obrona przeprawy na Odrze oraz zablokowanie drogi, którą podążały
wojska margrabiego. Sprawą
dyskusyjną pozostaje fakt, jak długo Mieszko I miał zamiar utrzymać przeprawę.
Na wzgórzu, nieopodal grodu Cedyni, zostały ukryte oddziały łuczników i
tarczowników pochodzące z pospolitego ruszenia oraz cześć jazdy którą dowodził
brat Mieszka I Czcibor (od jego imienia pochodzi nazwa góry - "Góra
Czcibora" która znajduje się na wzgórzach obok Cedyni na której z kolei
zostały ukryte oddziały pospolitego ruszenia).
Bitwa.
Rano przed
bitwą margrabia Hodon ustawił w pierwszym rzucie własny oddział konnych a także
oddział posiłkowy Zygfryda von Walbeck.
Dalej poruszała się piechota, podzielona na kolumny.
W pierwszej
fazie bitwy Hodon przedarł się ze swoimi oddziałami przez Odrę i rozpoczął
pościg za Polanami, którzy schronili się w grodzie cedyńskim. Wielki entuzjazm
oddziałów niemieckich spowodowany poprzez łatwe rozbicie oddziałów Polan
broniących przeprawy spowodował, że rozluźnili oni szyki jednocześnie
pozostawiając w tyle swoją piechotę. Gdy wojska
margrabiego były gotowe do szturmu na
gród, zostali ostrzelani przez łuczników ze wzgórza, a następnie runęły na nich
zastępy wojów wodzą Czcibora. W tym czasie nastąpił równoczesny kontratak z
grodu i wojska Hodona zostały wzięte w kleszcze. Bitwa zamieniła się w rzeź
Niemców, a z życiem uszła jedynie ich garstka. Hodonowi i Zygfrydowi udało się
wydostać z okrążenia i uciec na lewy brzeg Odry.
Mapa 2: Mapa bitwy pod Cedynią.
Mapa 2: Mapa bitwy pod Cedynią.
Hipotezy na
temat bitwy.
Dzisiaj istnieją różne teorie dotyczące samego
przebiegu bitwy. Pierwsza teoria mówi że piechotą dowodził Mieszko I a jazdą
dowodził Czcibor, również piechota która stanowiła załogę grodu cedyńskiego,
która wsparła później swoich towarzyszy była pod dowództwem Mieszka I. Druga
teoria mówi, że jazdą dowodził Mieszko I a Czcibor piechotą zaś sama zasadzka
pod Cedynią została zaplanowana długo przed bitwą. Trzecia teoria dodaje
również temat samej walki już w grodzie, która przyczyniła się do
dezorganizacji wojsk Hodona co koniec z końcem doprowadziło do jego klęski.
Występują również
głosy, że głównym zwycięzcą bitwy pod Cedynią jest Czcibor, który uratował
Mieszka I przed klęską. Ale wielu badaczy historii uważa, że manewr ten był
zaplanowany przez Mieszka I, który chciał wciągnąć Hodona w pułapkę. O tym
fakcie przemawia również to, że część wojsk Polan była pozostawiona w głębi
kraju. Było to posunięcie z punku widzenia taktyki bardzo dobre, ponieważ w
razie niepowodzenia, część obwodów Czcibora miała zabezpieczać Mieszka I jeśli
ten by nie zatrzymał nacierających wojsk Hodona.
Po bitwie.
Bitwa pod
Cedynią, położyła kres planom margrabiego Marchii Łużyckiej na opanowanie
Pomorza i/lub przywrócenie niezależności Wolinian (prosili oni o pomoc Hodona)
od Polan. Przypieczętowała wpływy Polan w rejonie Pomorza Zachodniego, które
raczej były kruche widząc to po tym z jaką łatwością Pomorze odłączyło się od
Polski za panowania Bolesława Chrobrego (pierwszy król Polski, syn Mieszka I i
Dobrawy, Mieszko I był tylko księciem). Tereny Pomorza Zachodniego według
Kroniki Galla Anonima (pierwszy kronikarz dziejów Państwa Polskiego, pochodził
prawdopodobnie z terenów obecnej Francji dlatego jego przydomek Gall) nigdy nie
zostały włączone do państwa Polskiego a jedynie zostały zhołdowane. Gall Anonim
w swojej kronice tłumaczy to tym, że tamtejsi władcy Pomorza szukając swojego
ocalenia przyjęli chrzest ale jak już tylko zebrali siły wyrzekli się wiary
chrześcijańskiej i zaczęli na nowo wszczynać wojnę z chrześcijanami.
Konsekwencje polityczne.
Sukces jaki
odniósł Mieszko I zaniepokoił cesarza Ottona I, podjął on bowiem kroki które
miały zabezpieczyć Cesarstwo przed ewentualnym atakiem od strony Mieszka I
którego siły zaczęły znacząco rosnąć, ponieważ wschodnia granica Cesarstwa została bez obrony. Jego interwencja polegała na tym, że
wezwał Mieszka I i Hodona na zjazd w Quedlinburhu w 973 r. gdzie ustalono, że
Pomorze zostało w rękach polskich, ale Mieszko I musiał się zgodzić na oddanie swojego syna Bolesława w roli zakładnika
który byłby gwarantem pokoju na zachodniej granicy Polski. Natomiast Hodon nie poniósł żadnej winy i nadal rządził Marchią Łużycką. Niedługo po zjedzie w 973 r. zmarł Otto I i relacje pomiędzy Mieszkiem I a Hodonem zaczęły się ocieplać. Mieszko I wiedząc,
że umocnił się na Odrze swoje ambicje zwrócił ziemie graniczne na południu.
Symbolika.
Bitwa pod
Cedynią po 1945 r. stała się bardzo ważnym symbolem dla Polski i była powiązana
z "Ziemiami Odzyskanymi". Jak zauważają historycy, w powojennej
Polsce, historia zwycięskiej bitwy Mieszka I nad wojskami niemieckimi urosła do
rangi symbolu który nawiązywał do zwycięstwa nad III Rzeszą. Znaczenie
propagandowe bitwy pod Cedynią było tak duże że zaczęła żyć swoim życiem. Nie
umniejsza to faktu, że potyczka ta była pierwszą znaczącą bitwą rodzącego się
Państwa Polskiego.
Upamiętnienie.
Na zachód od
miejscowości Cedynia na wzgórzu zwanym "Góra Czcibora" w dniu 24
czerwca 1972 r. został odsłonięty "Pomnik Polskiego Zwycięstwa nad
Odrą" który stanął w 1000 rocznicę bitwy pod Cedynią. Pomnik ma formę
stylizowanego orła. Aby wejść pod pomnik trzeba pokonać trochę schodów (było
ich trochę). Polecam to miejsce do zwiedzenia zwłaszcza dla historyków Państwa
Polskiego. Z samej góry jest piękny widok na okolicę. Poniżej jak zwykle
zostaną podane informacje jak dojechać i gdzie zostawić samochód.
Fot. 2: Widok na schody prowadzące pod pomnik po prawej i lewej tablice pamiątkowe.
Fot. 3: Tablica pamiątkowa po lewej stronie schodów.
Fot. 4: Pomnik z bliska.
Fot. 5: Tył pomnika.
Fot. 6: Widok pierwszy. Sekwencja czterech zdjęć pokazująca widoki ze szczytu wzgórza.
Fot. 7: Widok drugi.
Fot. 8: Widok trzeci.
Fot. 9: Widok czwarty.
Pamięć.
Walki wojów
Mieszka I zostały, po 1990 r. upamiętnione na "Grobie Nieznanego
Żołnierza" w Warszawie z napisem na jednej z tablic "CEDYNIA 24 VI
972"
Fot. 10: Tablica z upamiętnieniem bitwy pod Cedynią na jednej z kolumn na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie.
Jeśli ktoś chce dowiedzieć się więcej o bitwie i jej skutkach, może przeczytać książkę o to ona:
Fot. 11: Książka pt. "Cedynia 972" autorstwa Pawła Rochali, wydawnictwo Bellona - zbiory własne
Przydatne informacje:
Szlak:
Cedynia znajduje się w województwie zachodniopomorskim w powiecie gryfińskim. Dojazd drogą wojewódzką nr 124 od zachodu od miejscowości Osinów Dolny a od wschodu od miejscowości Cedynia.
Mapa 3: Mapa dojazdu drogą wojewódzką nr 124 do pomnika Bitwy pod Cedynią. Źródło mapy Google Maps.
Parking:
Samochód można zaparkować praktycznie przed schodami które prowadzą na szczyt. Parking samochodowy jest widoczny na fotografiach numer: 6, 7 i 8 oraz mapach 4,5 i 6.
Mapa 4: Parking przy schodach.
Mapa 4: Parking przy schodach.
Mapa 5: Wjazdu na parking od miejscowości Osinów Dolny. Źródło mapy Google Maps.
Mapa 6: Wjazdu na parking od miejscowości Cedynia. Źródło mapy Google Maps.
Mapa 6: Wjazdu na parking od miejscowości Cedynia. Źródło mapy Google Maps.
Wszelkie materiały, informacje, słowniki, zdjęcia,
pliki, rysunki, mapy które dostępne są
na moim blogu https://hi-storyzone.blogspot.com/ nie mogą być wykorzystywane w całości lub w częściach bez pisemnej zgody właściciela bloga.
na moim blogu https://hi-storyzone.blogspot.com/ nie mogą być wykorzystywane w całości lub w częściach bez pisemnej zgody właściciela bloga.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz